91 ROCZNICA WYMARSZU I KOMPANII KADROWEJ

Data: 2005-08-05

Miejsce: Kraków

Uczestnicy:
jak niżej

Przebieg wydarze�:

Od 1 sierpnia br. ułani z niepołomickiego szwadronu z niepokojem śledzili wszelkie możliwe prognozy pogody na nadchodzący weekend. Niestety, wszystko wskazywało na to, że nie będą to słoneczne dni. Fakt ten ani na trochę nie zwolnił tempa przygotowań do pokazu. 30 lipca br. w Niepołomicach odbyło się zgrupowanie uczestników, na którym omówiono stan przygotowań, skład osobowy, przydział koni, stan sprzętu oraz logistykę. Następnie przez dwie godziny ćwiczono poszczególne elementy pokazu musztry pododdziału kawalerii.

5 sierpnia o godz. 7.00 do klubu "Pod żubrem" zaczęli zjeżdżać pierwsi ułani. Rozpoczęto przygotowania do załadunku koni i sprzętu. Napełniano owsiaki, pucowano siodła i ogłowia, dopieszczano mundury i broń białą. Deszcz z małymi przerwami padał od rana. Przewiezienie 22 koni wymagało dokładnego zsynchronizowania działań w czasie. O 9.15 uformowana kolumna pojazdów opuściła Niepołomice. Od momentu przybycia na Błonia towarzyszyła nam drobna mżawka, przybierająca co jakiś czas na sile. Konieczne było wkręcenie haceli. Po sprawnym siodłaniu konie przekazano luzakom, a ułani mogli z pietyzmem nałożyć mundury. Około 12.00 rozpoczęto ostatnią próbę musztry pododdziału, przyzwyczajając się do jazdy po śliskim podłożu. Niestety, "barowa" pogoda zniechęciła mieszkańców Krakowa do licznego przybycia na krakowskie Błonia. Po oficjalnym powitaniu wszystkich obecnych przez władze Krakowa mikrofon przejął ułan księcia Józefa, por. Paweł Żmudzki, który wystąpił tym razem w roli komentatora imprezy, z której to roli wywiązał się znakomicie. Komentarz bieżących wydarzeń bardzo umiejętnie przeplatał wiadomościami z historii 8 PU i polskiej kawalerii, musztry konnej pododdziału, techniki władania bronią białą, wzbogacając bezsprzecznie wiedzę na te tematy obecnych na Błoniach sympatyków kawalerii. Punktualnie o 13.00 rtm Jan Znamiec wprowadził oddział kłusem w szyku trójkowym na ogrodzony barierkami wyznaczony teren pokazu. Za dowódcą jechała trójka oficerska - mjr A. Kita, debiutujący rtm Jan Słowik (gratulujemy debiutu) i rtm A. Leśniak. Za nią poczet z proporcem na siwych śląskich ogierach, specjalnie na ten pokaz wypożyczonych ze stadniny w Klikowej. Za pocztem podążały dwie sekcje ułańskie (pierwsze trójki z lancami). Całość oddziału zamykała taczanka z ckm Maxim zaprzężona w jabłkowite siwki. Po odjechaniu pocztu i taczanki oddział wykonał pokaz musztry w stępie, w kłusie i w galopie, kończąc go króciutką, ale za to efektownie wykonaną szarżą w dwóch nawrotach, przyjętą bardzo ciepło przez żywiołowo reagującą publiczność. Po demonstracji umiejętności jazdy w szyku nastąpił pokaz władania szablą i lancą w wykonaniu zespołu: rtm J. Znamiec, uł. A. Kisiel, uł. P. Brosch, uł. G. Wojtaczka, uł. J. Banasik, uł. K. Dyk. To kawaleryjskie szaleństwo ledwo przeżyła ekipa TVP3. Ułan Kisiel zaliczył nawet jedną kamerę. Gwoździem programu jak zwykle był pokaz efektownej kaskaderki w wykonaniu ułanów: T. Bały, A. Kisiela, G. Wojtaczki i G. Ciemierza. Jak zwykle potrafili zabawić publiczność, jednocześnie prezentując mrożące krew w żyłach ewolucje, zbierając zasłużone brawa. I chociaż przemoczeni, z uśmiechem i fasonem pożegnali się z publicznością.

O godz. 16.00 znów padł rozkaz "na koń". Uczestnicy tegorocznego marszu szlakiem Kadrówki w kolumnie marszowej ruszyli w stronę Rynku. Eskortowani przez policyjny radiowóz podążyliśmy za nimi, zbierając oklaski od coraz liczniej wylegających na ulice Krakowa jego mieszkańców. Za nami ciągnął oddział konny z Andrychowa i okolic w barwach 21 PU. Aura zaczęła być dla ułanów nieco łaskawsza. Przestało siąpić i dmuchać. Na niebie pojawiły się nieco jaśniejsze chmury. W stępie przemaszerowaliśmy przez Rynek, spotykając się z życzliwym przyjęciem zgromadzonych tam widzów. Po dojściu do Wawelu pieszy poczet przejął proporzec Stowarzyszenia i udał się z nim na mszę św. do Katedry Wawelskiej. Oddział konny oczekiwał na bulwarach wiślanych na powrót pocztu. Po wyjściu z kościoła kolumny pieszej na czele z orkiestrą wyruszyliśmy w drogę powrotną. I tak jak podczas majowych wystąpień - dźwięki orkiestry, stukot podków o granitową i asfaltową nawierzchnię, oklaski widzów, uśmiechy pięknych pań, chyba setki aparatów fotograficznych. Kiedy zatrzymaliśmy się na chwilę obok sceny przygotowanej na zbiorowe śpiewanie, zza chmur na chwilę, po raz pierwszy w tym dniu, wyjrzało słońce. Może chciało nam powiedzieć: "Chłopaki, było dobrze".

[«] powr�t